Biogram

Dr Hanna Raszewska-Kursa (1982)

Absolwentka Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (2006) oraz Podyplomowych Studiów Teorii Tańca na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina (2011). W 2011 roku ukończyła szkolenie na warsztatach choreologicznych w Instytucie Choreologii w Poznaniu prowadzone przez prof. dr. hab. Roderyka Langego i mgr Urszulę Loba-Wilgocką. W latach 2016-2020 odbyła studia doktoranckie w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Na początku 2022 roku obroniła z wyróżnieniem rozprawę doktorską pt. „Komizm w sztuce tańca i choreografii w Polsce w XXI w.”.

Jako badaczka specjalizuje się w teorii tańca i historii tańca XX i XXI wieku. Od sierpnia 2022 pracuje w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Regularnie bierze udział w polskich i międzynarodowych konferencjach naukowych. Pracuje w zespołach powoływanych na potrzeby realizacji projektów badawczych (m.in. 2013-2017 w zespole projektu „Przedmioty w tradycyjnym tańcu greckim”, wydział „Artes Liberales” UW i Theatro Ellinikon Choron „Dora Stratou”; 2016-2021 w zespole redakcyjnym „Słownik tańca XX i XXI wieku”, Wydział Filologiczny UŁ; 2017-2018 w zespole sporządzającym katalog Bibliografia zagadnień tańca 1967-2017. Wybrane obszary w ramach Programu „Muzyczne białe plamy” Instytutu Muzyki i Tańca), a także realizuje projekty badawcze indywidualne (2020-2021 „Archiwum Bożeny Mamontowicz-Łojek w Instytucie Teatralnym w Warszawie. Analiza zawartości zbioru i jego potencjału dla badań tańca”; projekt dofinansowany w ramach programu „Białe plamy – muzyka i taniec” IMiT). Publikuje teksty krytyczne i publicystyczne (m.in. taniecPOLSKA.pl, „nietakt!t. Inne strony teatru”, teatralny.pl) oraz artykuły naukowe (m.in. w roczniku „Studia Choreologica”, a także w monografiach). Była finalistką III Ogólnopolskiego Konkursu im. Andrzeja Żurowskiego na recenzje teatralne dla młodych krytyków. Prowadzi warsztaty i kursy pisania o tańcu. Prowadzi również rozmowy pospektaklowe w dwóch formułach: tradycyjnej i eksperymentalnej, w zależności od potrzeb publiczności.

W latach 2011-2019 była wykładowczynią teorii tańca na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina. W roku akademickim 2018/2019 wykładała historię tańca na Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza; w podobnym charakterze współpracowała z Mazowieckim Instytutem Kultury i ze Stowarzyszeniem Sztuki i Edukacji Artystycznej. W roku szkolnym 2021/2022 była nauczycielką historii tańca w Niepublicznej Szkole Sztuki Tańca w Białymstoku.

W 2014 nakładem Wydawnictwa UMFC ukazała się publikacja zbiorowa w jej opracowaniu Tańcząc piórem. Nauka w służbie Terpsychory. W 2015 Fundacja Ciało/Umysł wydała publikację Warszawska Scena Tańca 2007-2015. Dance and Family (koncepcja: E. Kozak, H. Raszewska, tekst: H. Raszewska). W 2018 r. w ramach programu wydawniczego Instytutu Muzyki i Tańca ukazała się nakładem wydawnictwa Universitas jej książka Teoria tańca w polskiej praktyce, którą napisała w ramach stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (już pod nowym nazwiskiem: Raszewska-Kursa). Również w 2018 roku wyszła monografia: Taniec w Warszawie – społeczeństwo, edukacja, kultura. Wydawnictwo pokonferencyjne Centrum Sztuki Tańca w Warszawie 2018 (wyd. Fundacja Artystyczna PERFORM, Fundacja Rozwoju Teatru ‚NOWA FALA’) pod jej redakcją oraz Object in Traditional Modern Greek Dance. Recognitions, Findings, Contexts we współredakcji z Przemysławem Kordosem. W 2019 r. ta ostatnia pozycja ukazała się także po polsku pt. Przedmioty w tradycyjnym tańcu greckim. Rozpoznania, ustalenia, konteksty.

W 2018 roku była współkuratorką naukowej części Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej „Taniec w Warszawie. Społeczeństwo, edukacja, kultura” w ramach programu Centrum Sztuki Tańca w Warszawie. W 2021 roku była jedną ze współorganizatorek I Oddolnego Kongresu Tańca przeciwko przemocy.

Jest członkinią Polskiego Forum Choreologicznego oraz Sekcji Tańca i Baletu ZASP, a także prezeską Fundacji „Myśl w Ciele” i założycielką Warszawskiej Pracowni Kinetograficznej. Należy również do International Council of Kinetography Laban. W 2019 roku jej udział w 31st Biennal Conference of ICKL w Meksyku został dofinansowany przez Instytut Muzyki i Tańca w ramach VII edycji Programu wspierania aktywności międzynarodowej. W 2022 roku jej udział w 32nd Conference of ICKL w Budapeszcie został dofinansowany przez Instytut Adama Mickiewicza w ramach Programu „Kultura polska na świecie”.

W 2016 roku była jurorką Solo Dance Contest przy Gdańskim Festiwalu Tańca. W 2019 roku była jurorką IV Ogólnopolskiego Konkursu Dowolnych Kompozycji Tańców Polskich „Narodowa Pulsacja”. Jako reprezentantka Otwartego Forum Środowisk Sztuki Tańca była członkinią Komisji Artystycznej Polskiej Platformy Tańca 2019.

Uważa, że praktyka taneczna, bezpośrednie doświadczanie ciałem różnych rodzajów ruchu jest nieodzownym elementem jej warsztatu teoretyczki tańca. Regularnie uczestniczy w warsztatach i stałych kursach, od różnorodnych technik i form tańca, przez jogę, po sztuki walki; ukończyła także roczny kurs „Choreografia w Centrum”. Naukę i praktykę tańca i innych rodzajów ruchu traktuje jako wzbogacenie zestawu narzędzi rozumienia tańca, którymi posługuje się w pracy teoretycznej.